φεδούλα

και φέδουλα, ἡ, Μ

(για πρόσ.) η σταθερή ή η πιστή στον έρωτα και στη φιλία. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. fidelis, -is, -e «πιστός» (< fides, -ei «πίστη»)].